Storm over Utrecht
gisteren zat ik uit te rusten van een dag hard werken, totdat om 16:12 een prio 1 beknelling binnen kwam. Ik was aan het twijfelen om achter de wagen aan te rijden om te gaan kijken. Waarom weet ik niet, maar ik besloot thuis te blijven. Ondanks de flinke storm die over heel Nederland raasde, ging mijn pieper niet meer af. Om 19:40 belde ik aan bij Frank, om hem op te halen om naar de oefenavond te gaan. Hij was naar de beknelling gegaan en niet meer terug gekomen. Terwijl ik naar de kazerne fietste dacht ik nog, wat is hij dan aan het doen? Mijn pieper was immers niet afgegaan. Zou ik dan toch nog wat cap-codes zijn vergeten?
Op de kazerne aangekomen viel me meteen al op dat het er anders uit zag dan normaal. Overal lagen kledingstukken en alle autos waren weg. "Zou er wel iemand zijn voor de oefenavond?" Marny, Hans, en Jeffrey zaten boven. De rest waren allemaal al de hele dag bezig. Ook Dave was mee met de jongens. "Was ik nu maar toch naar de prio 1 gegaan!"Toen Gijs binnen kwam hebben we de flessen op onze rug gedaan en onder begeleiding van Jeffrey en Hans hebben we een stukje gelopen. Opeens werden we gevraagd om klaar te maken voor het echte werk. De wagens kwamen terug om een aantal mensen te wisselen. Zou ik een kans maken?
De 723 kwam binnen en Marny en ik mochten instappen. Aangezien de verhouding (gediplomeerde en niet-gediplomeerde) niet correct was moest er 1 van ons uit. Inmiddels was de 722 ook gearriveerd en stond klaar om te vertrekken. Ik stapte uit en liep naar de 722, waarvan de mannen een sanitaire stop aan het maken waren. De 723 vertrok, maar waarom wij niet? Het bleek dat de centrale ons even in de wacht had gezet. Een kwartier later besloten we maar om boven aan de bar te gaan zitten.Rond de klok van 11uur werden we vriendelijk bedankt door de centrale voor de bewezendiensten. Teleurgesteld liepen Gijs en ik naar beneden. Jullie tijd komt nog wel, riepen ze. Terwijl ik rustig me ging omkleden baalde ik nog wat na. Gijs was wat sneller en stond al bij de deuropening met zijn fiets. "Tot dinsdag!"
De deur was nog niet dicht gevallen achter Gijs, of de piepers gingen af. Zonder wat te bedenken, begon ik me meteen weer in mijn bluskleding te hijsen. Inmiddels werd Gijs terug geroepen. De melding: [P2 STORMSCHADE GRIFFIOENLAAN UTR Transferium Westraven <0708501> 23:05 18/01/07]YES!!!!!! Toch nog wat actie vanavond. Als we eenmaal rijden, zullen ze wel direct ons positioneren in Utrecht, dacht ik nog. We reden de kazerne uit richting
de A12, maar helaas. Bij het eerste stoplicht kregen we al het bericht dat we terug konden. Bij de rotonde draaide we en gingen terug.
Shit, nog geen actie. Maar toch nog een half uurtje mogen tekenen, jippie(!).
Op de kazerne aangekomen viel me meteen al op dat het er anders uit zag dan normaal. Overal lagen kledingstukken en alle autos waren weg. "Zou er wel iemand zijn voor de oefenavond?" Marny, Hans, en Jeffrey zaten boven. De rest waren allemaal al de hele dag bezig. Ook Dave was mee met de jongens. "Was ik nu maar toch naar de prio 1 gegaan!"Toen Gijs binnen kwam hebben we de flessen op onze rug gedaan en onder begeleiding van Jeffrey en Hans hebben we een stukje gelopen. Opeens werden we gevraagd om klaar te maken voor het echte werk. De wagens kwamen terug om een aantal mensen te wisselen. Zou ik een kans maken?
De 723 kwam binnen en Marny en ik mochten instappen. Aangezien de verhouding (gediplomeerde en niet-gediplomeerde) niet correct was moest er 1 van ons uit. Inmiddels was de 722 ook gearriveerd en stond klaar om te vertrekken. Ik stapte uit en liep naar de 722, waarvan de mannen een sanitaire stop aan het maken waren. De 723 vertrok, maar waarom wij niet? Het bleek dat de centrale ons even in de wacht had gezet. Een kwartier later besloten we maar om boven aan de bar te gaan zitten.Rond de klok van 11uur werden we vriendelijk bedankt door de centrale voor de bewezendiensten. Teleurgesteld liepen Gijs en ik naar beneden. Jullie tijd komt nog wel, riepen ze. Terwijl ik rustig me ging omkleden baalde ik nog wat na. Gijs was wat sneller en stond al bij de deuropening met zijn fiets. "Tot dinsdag!"
De deur was nog niet dicht gevallen achter Gijs, of de piepers gingen af. Zonder wat te bedenken, begon ik me meteen weer in mijn bluskleding te hijsen. Inmiddels werd Gijs terug geroepen. De melding: [P2 STORMSCHADE GRIFFIOENLAAN UTR Transferium Westraven <0708501> 23:05 18/01/07]YES!!!!!! Toch nog wat actie vanavond. Als we eenmaal rijden, zullen ze wel direct ons positioneren in Utrecht, dacht ik nog. We reden de kazerne uit richting
de A12, maar helaas. Bij het eerste stoplicht kregen we al het bericht dat we terug konden. Bij de rotonde draaide we en gingen terug.
Shit, nog geen actie. Maar toch nog een half uurtje mogen tekenen, jippie(!).
Geplaats door Tommy om 08:09
2 Comments:
Ja, dat is k*t, ik had hetzelfde (hoewel het uiteindelijk goed kwam). Bij mij kwam er een melding om iets voor twaalf, moest de kinderen halen ben langs de post gegaan, waren al weg. Om drie uur nog een melding, kon niet weg, vrouwlief stond op de A2 vast, maar ben wel eerder naar de post gegaan toen ze thuis was (half zes)!! Geen wagens, geen meldingen, nee, ze reden rond. Om zeven uur, ja ik kan mee, was om twaalf uur weer terug, HEERLIJK!!!! Beter oefenen kon niet! Het is een mooi vak, laterz, Jur
heey tom mooie weblog trouwens.
Heb me prima vermaakt hoor die dag :P nou jah je hebt tog nog je eerste uitruk van 2007 binnen gehaald het was dan tog niets maar tog je eerste bij de brandweer de meern en er komen der vast nog veel meer .
Je 2de heb jij vrijdag gehad dus niks te klagen zou ik zeggen ff onze diploma brandwacht halen in mei en dan maar lkkr mee uitrukken spreek je zo wel ltr Dave
Een reactie posten
<< Home